نفس...

دَم غنیمت دان که دنیا یک دم است                    زندگی هر لحظه اش یک ماتم است

چون شدم در گیر این ضرب و زمان                 با یدم باشم هماره بی مکان

هر رهی یابم غنیمت بایدم                              هر نفس باید شتابان آمدن

چون دگر فرصت برایم اندک است                    بگذرم زین راه و تنها آمدم

گفته بودم کودکی را..دوستی را ..                    عشق را ..دل دادن و زنجیر را

هر چه بود آمد سراغم عشق شیدا گشته ام            بی کلامی بی اشارت بین که رسوا گشته ام

آری این دم من شقایق گشته ام                         عاشق و سر مست مجنون گشته ام

زندگی بی یار لابد هیچ و پوچ                          دم برایم بی نفس هم هیچ و پوچ

زندگی زیبایی و لطفی اگر دارد مرا                   با وجود آن یگانه رنگ و بو دارد مرا

پس اگر باید غنیمت دانم این عمر گران                ای خدا عاشق نگه دارم که باشم بی مکان

لعبتی بس بی رقیب فقط.....عشق....عشق....عشق...و

رحمتی برای یک عمر که نه.... فقط یک دم .همین بس ما را